Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Σημειώσεις για το Κάτι Ψήνεται


στη Μάτζικα και σε όλους τους άλλους μάγειρες

Το 'Κάτι Ψήνεται' είναι ένα τηλεοπτικό παιχνίδι στο οποίο οι διαγωνιζόμενοι τραπεζώνονται μεταξυ τους: κάθε μέρα ο ένας τραπεζώνει όλους τους άλλους. Το παρακολουθώ αρκετά τακτικά, τακτικά για κάποιον σαν εμένα που δε βλέπω πολλή τηλεόραση.

Υπάρχουν διάφορα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση. Θα έλεγα "που τα βρίσκω accablants" αλλά δεν ξέρω την ελληνική λέξη, και δε θέλω να πω "τσιμπουκοπλακάν":

Οι διαγωνιζόμενοι βγάζουνε μια απίστευτη κακομουτσουνιά και μουντρουχίαση, δε φαίνονται να περνάνε καθόλου καλά. Όχι όλοι, αλλά αυτοί που γκρινιάζουν και ξινίζουν τα μούτρα τους και κοιτούν αμίλητοι το μισογεμάτο πιάτο τους σαν άνεργοι σε αμερικάνικη ηθογραφία δίνουνε τον τόνο. Απ' ό,τι φαίνεται, για πολλούς ο σκοπός είναι να συντριβεί ο αντίπαλος, να φανεί η ατζαμοσύνη κι η απειρία του, κι όχι να περάσουμε καλά.

Επίσης, όλοι τα ξέρουν όλα (λ.χ. 'οι ξένοι δεν τρώνε συκώτι', 'έτσι γίνεται το ατζέμ πιλάφι' κ.ο.κ.). Όλοι παριστάνουν τους γκουρμέδες και τους μάγειρες. Πότε τα έμαθαν όλα αυτά; Ακόμα χειρότερα, πολλές φορές οι παίκτες κάνουν κωμικές δηλώσεις που δείχνουν ελλιπέστατη γαστρονομική κουλτούρα, και δεν εννοώ εξοικείωση με έννοιες, τεχνικές και ορολογία γαλλικού τύπου, εννοώ να έχουν τηγανίσει πολλά πολλά αυγά προτού καταπιαστούν με χουνγκιάρ, εσκαλόπ, σουφλέ και μη χέσω. Εικονογραφούν ιδανικά και την απίστευτη εθνική μας έπαρση και την έλλειψη κουζινικής παιδείας: ο Έλληνας, ακόμα και σήμερα, μόνο ψησταριά και φαΐ της μαμάς δείχνει να ξέρει, όταν δε μεγαλοπιάνεται κάπως αρχοντοχωριάτικα.

Τέλος, η δικαίωση μιας συνταγής είναι η δεδηλωμένη παραδοσιακότητά της: "εμείς έτσι το φτιάχνουμε στα Κάτω Διμίκλαδα", "αυτή είναι συνταγή της γιαγιάς μου", "εγώ ξέρω από πολίτικη κουζίνα". Κατ' αρχήν έλεος: η πλειοψηφία των 'παραδοσιακών συνταγών' χρονολογούνται το πολύ από τον μεγάλο Τσελεμεντέ. Μη μας τρελαίνετε. Δεύτερον, όποιος έχει φάει παραδοσιακές κουζίνες (δηλαδή της γιαγιάς και της προγιαγιάς), ξέρει ότι δεν περιλαμβάνουν μόνο ζηλευτές συνταγές. Αυτό οφείλεται στη βουτυροθύελλα, στα τέσσερα δάχτυλα λάδι ανά πιάτο, στη ζάχαρη στις σάλτσες και σε άλλα παρόμοια. Αυτό με τη σειρά του, βεβαίως, εν μέρει οφείλεται στο ότι πιάτα τα οποία προορίζονταν να καταναλώνονται μία με δυο φορές το χρόνο, εμείς θέλουμε να τα τρώμε Πέμπτη, για να φάμε πίτσες την Παρασκευή το βράδυ. Παραδείγματα: σουτζουκάκια (τα πραγματικά, του τετραώρου και βάλε) που ήτανε για ονομαστικές εορτές και πάνω, το θρυλικό χοιρινό με φασόλια γίγαντες, βλάχικο μετσοβίτικο πιάτο γάμου, το οποίο αν καταναλωθεί πριν το μήτινγκ των 4 εγγυάται υπνηλία και δυσπεψία, το γαμοπίλαφο (το λέει και το όνομά του), το αρνί με κυδώνια κτλ. Τρίτον, οι παραδοσιακές πολύπλοκες συνταγές πολλές φορές απαιτούν μεθόδους και χρόνους παρασκευής που δεν μπορούμε εύκολα να αναπαραγάγουμε: γάστρα, σίτεμα, κάπνισμα. Έτσι και κάποια υλικά απλούστατα δεν βρίσκονται, ακόμα και στου πουλιού το γάλα (λ.χ. καλό σίγλινο, σωστό φύλλο μπακλαβά κτλ). Όλα επανερμηνεία είναι, και στην κουζίνα: ας μην κραδαίνουμε συνταγές για να μας αναγνωριστεί ψευδεπίγραφη αυθεντικότητα.

Τέλος πάντων: αναρωτιέμαι αν ξέρει ακόμα να χαίρεται ο κόσμος στην Ελλάδα, ή αν όλα πια (έως και το ιερό μας φαΐ) έχουνε γίνει πόζα.

Καλή χώνεψη.

GatheRate

15 σχόλια:

  1. Χθες πήρε μία κοπέλα τους ψηλότερους βαθμούς με σάλτσες που τρέλαναν τους γκουρμέδες, οι οποίοι δεν ήξεραν ότι ήταν από φακελάκια, της Knorr.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μάτζικα, μακάρι να ήμουν εγώ! Γράφει ο υπερκόσμιος, πολυδιαδραστικός ανάδελφος της γευσιγνωσίας Sraosha.

    :-)

    *

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δεν το εχω δει αλλα η περιγραφή σου θα ήταν ακριβέστατη και για την αγγλική εκδοχή (come dine with me) οπότε ίσως η μουντρουχίαση και γενικότερη ασχετίλα πάει με το concept της εκπομπής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η καλύτερη μαγειρική είναι πάντα οικονομική, απλή και γρήγορη: πατατοσαλάτα, μανιταρόσουπα, ριζότο. Τι κυδώνια και αηδίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ευτυχία δεν βρίσκεται στα τηλεοπτικοποημένα υλικά αγαθά.

    Αυτά μόνον άγχος φέρνουν.

    Μα γιατί αγχωνόμαστε;

    Όλα είναι θετικά.

    Μη γκρινιάζουμε.

    Ας περιμένουμε λίγο.

    Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει.

    Αν αντιστεκόμαστε στο μοιραίο, απλώς εμείς υποφέρουμε.

    Άλλωστε τα θετικά έρχονται, άμα σκεφτόμαστε θετικά.

    Όταν σκεφτόμαστε αρνητικά, προσελκύουμε το αρνητικό.

    Ας γίνουμε μαγνήτες θετικότητας.

    Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη, κι ας πούμε “όλα θα πάνε καλά σήμερα”.

    Πριν κοιμηθούμε το βράδι, ας οραματιστούμε καταρράκτες κι ας πούμε “νιώθω υπέροχα”.

    Μόνο έτσι όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.

    Ας βοθήσουμε κι εμείς αυτό το ορμητικό ποτάμι θετικότητας.

    Στο χέρι μας είναι.

    Κι αν δεν είναι, πάλι δεν κερδίζουμε τίποτα με τη γκρίνια.

    Ας οραματιστούμε τους εαυτούς μας σαν κρυστάλλινες σφαίρες μέσα σε μια παγκόσμια αύρα θετικής ενέργειας.

    Τότε θα ανακαλύψουμε ότι ο καθένας μας είναι κι ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας συναρπαστικός συνομιλητής της παγκόσμιας συνειδητότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μόλις έφαγα έναν εξαιρετικό ξινό τραχανά με φέτα.

    @γούφα: τι λες τώρα... σωστός. Μυδοπίλαφο στο Χορευτό. Ως γνωστόν, ψοφάω για μύδια. Όσο για το Πήλιο...

    @Thomas: μα γιατί; τι πειράζει; ωραίες οι σάλτσες της Κνορ!

    @magica: ε, όχι και Κουκ! Εντάξει, Μέγας είναι αλλά κι εμείς το ριζότο μας το φτιάχνουμε. Πάντως σε όσα λες έχεις δίκιο. Έτσι νομίζω δηλαδή.

    @κουκ: Πώς με είπες; Πολυσφαιρικό πολυμαλάκα;

    @xilaren: Πιστεύεις σοβαρά ότι οι μυξάδες υπεροπτικοί ξινοί Άγγλοι συγκρίνονται με τους καταθλιπτικούς αντικοινωνικούς πικρόχολους και διπρόσωπους δικούς μας;

    @throgos: και το κυδώνι θέλει τον δάσκαλό του.

    @Δήμο: Δείτε το επόμενο σχόλιο από το δικό σας.

    @χ.ζ.: Αμήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όμως δεν θα μου απαντούσατε ούτω πως εάν ήμουν ο Πάολο Κοέλιο - κι όμως απλώς συμπυκνώνω την ουσία των λεγομένων του, για τα οποία και καλοπληρώνεται αλλά και αρθρογραφεί σε πληθώρα σοβαρών εντύπων. Ευτυχείτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Δήμο: Πιστέψτε με, εκτιμώ αυτά που γράφετε περισσότερο από του βραζιλιάνου μύστη.

    @Ανώνυμο: Εσένα σ' έχω δει, κάπου, κάπου σε ξέρω.

    Δεν κατάγομαι από καταυλισμό Τσιγγάνων, δε βλέπω μόνο σκουπιδοεκπομπές και -- κυρίως -- ντεν έκω αμάξι, καρντιά μου. Οπότε, ναι: τρις εξήμαρτες .

    Όσο για το άλλο:

    Πετεφρήηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη! Πετεφρήηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη! Ρε Πετεφρήηηηηηη!

    Μπα, μάλλον θα έχει βγει σαββατιάτικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μήπως είναι καλύτερα να πάει ο φίλος ως τη γωνία να δει αν έρχεται ο Πετεφρής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. http://www.youtube.com/watch?v=Kfzb0wsqQSY&NR=1
    ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. http://www.youtube.com/watch?v=lsKGQcxNjxM&feature=related

    Η Μακεδονία θα μείνει δική μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. άκου πρώτα αυτό:

    http://www.youtube.com/watch?v=gWwZuuKwX8E&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπητέ κε Δήμο φυσικά και θα απαντούσα πάλι έτσι αν ήσασταν ο Κοέλιο.

    Αλλά και τι να του ζηλέψω; Τι να του θαυμάσω; Οτί καλοπληρώνεται ή ότι γράφει σε σοβαρά έντυπα; Αφού μοδάτες ηλιθιοτητες έτσι κι αλλιώς γράφει και πουλάει. Κι αφού πουλάει όλοι τον θέλουνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή